Duyguların fotoğrafı
Geçen sene blogumu ertelenmiş bir kararla sildim.
Çünkü salak gibi hep aynı hatayı yapıyorum.
Bir blog yazdığımı tanıdığım birilerine söylüyorum.
Günlüğünün anahtarını birine teslim etmekten farksız.
Bütün yazma isteğim o kişinin okuyacağı düşüncesiyle kayboluyor.
Ben de çok sevdiğim blogumdan böylece vazgeçtim.
Çok uzun süre dayanamadım ama yenisini açtım ve bu sefer yazdıklarımdan vazgeçmemeye kararlıyım.
Yazmak vazgeçemediğim bir hobi, yazdıklarımı okumak da, hissettiklerimi dün gibi yeniden hatırlamak.
İnsanlar fotoğraf çektirmeye bayılıyor.
Kendimi bildim bileli fotoğraf çektirmeyi sevmem.
Yapmacık bir gülümseme bana hiçbir şey ifade etmiyor.
Fotoğraflara bakmak, o anda neler yaptığımı hatırlatıyor evet ama sadece bu.
Yapay bir mutluluk pozuyla hislerimi maskeleyip tekdüze hale getiriyor.
Oysa yazmak duyguların fotoğrafını çekmek.
O anları tüm hissettiklerinizle tekrar yaşamak ve hiç unutmamak.
0 yorum: